Α

Αγάπη

Εργασία που πραγματοποίησαν οι μαθήτριες του Α2 Αλίκη Σ. και Βάσω Μ.

Ο ύμνος της αγάπης -Προς Κορινθίους Α’ Επιστολής του Αποστόλου Παύλου

"Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.

Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι.

Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει".

Απόσπασμα από τον Ρωμαίο και Ιουλιέτα

Ιουλιέτα: Ω, Ρωμαίο, Ρωμαίο, γιατί να είσαι ο Ρωμαίος;

Ρωμαίος: Αχ Ιουλιέτα, Ιουλιέτα... Γιατί να είμαι ο Ρωμαίος;

Ιουλιέτα: Ω γλυκέ μου Ρωμαίο, τι ωραία που επαναλαμβάνεις τα λόγια μου. Με τι χάρη και εξυπνάδα λες ό,τι λέω και πόσο όμορφα, αν παντρευόμασταν, θα έκανες ό,τι λέω.

Ρωμαίος: Ναι;

Ιουλιέτα: Ναι, γλυκέ μου άρχοντα, καμάρι της καρδιάς μου και δούλε της ποδιάς μου.

Ρωμαίος: Ναι;

Ιουλιέτα: Ω, τι γλυκό που είναι στα χείλη σου το ναι.

Ρωμαίος: Ναι;

Ιουλιέτα: Ναι, αγαπημένε μου, γλυκό, κουτό μου αγόρι.

Ρωμαίος: Κρίμα δεν είναι αγάπη μου, εσύ τόσο να μ' αγαπάς κι ο κύρης σου καθόλου. Αφού να φανταστείς ούτε στο γάμο σου δε μ' έχει καλεσμένο γιατί οι φαμίλιες μας έχουνε, λέει, έχτρα χρόνων πολλών. Διακόσια χρόνια κι ακόμα παραπάνω.

Χαρακτηριστικά της Αγάπης (η ακροστοιχίδα δημιουργήθηκε από τις μαθήτριες Αλίκη Σ. και Βάσω Μ.)

Αληθινή

Γνήσια

Ανιδιοτελής

Παντοτινή

Ηρεμία ψυχής

Αγάπη είναι…

"Μερικές φορές ο κόσμος θέλει να με πείσει ότι πέρα από την ιδέα τού να είναι κανείς ευτυχισμένος, σημαντικές σχέσεις είναι εκείνες όπου ο ένας είναι ικανός να θυσιάζεται για τον άλλον. Η αλήθεια είναι πως εγώ δεν πιστεύω ότι η αγάπη είναι χώρος θυσίας. Δεν πιστεύω ότι όταν θυσιάζεται κανείς για τον άλλον, αυτό αποτελεί εγγύηση αγάπης, και ακόμη λιγότερο, ότι η θυσία αποδεικνύει την αγάπη μου για τον άλλο.

                                     

 Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που εγγυάται την ικανότητα να χαιρόμαστε πράγματα μαζί, κι όχι ένα μέτρο για το πόσο είμαι διατεθειμένος να υποφέρω για σένα, ή πόσο είμαι έτοιμος να απαρνηθώ τον ίδιο μου τον εαυτό.

Σε κάθε περίπτωση, το μέτρο της αγάπης μας δεν το καθορίζει ο πόνος που μπορεί να μοιραστούμε – έστω κι αν αυτό αποτελεί μέρος της ζωής. Η αγάπη μας μετριέται και δυναμώνει ανάλογα με το πόσο ικανοί είμαστε να περπατάμε μαζί σ’ αυτόν τον δρόμο, να απολαμβάνουμε κάθε βήμα όσο γίνεται περισσότερο, και να αυξάνουμε την ικανότητα μας να χαιρόμαστε ακριβώς αυτό: το ότι είμαστε μαζί".

(Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο δρόμος της συνάντησης”, ΦΥΛΛΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΙΙ, του Χόρχε Μπουκάι, εκδόσεις opera/animus)

Αγάπη δεν είναι (ο εννοιολογικός χάρτης δημιουργήθηκε από τις μαθήτριες του Α2 Αλίκη Σ. και Βάσω Μ. με την εφαρμογή wise mapping)

Ποίημα (της μαθήτριας του Α2 Αλίκης Στεργιούδη)

Όταν δακρύζεις, εγώ κλαίω…       
                                                                                                                                                  
Όταν πονάς, εγώ πεθαίνω…

Όταν γελάς, εγώ πετάω… 

Κι όταν θα με χρειαστείς, 
                                                                                                    
εγώ θα σ’αγαπάω…    
                                                                                                                                                     
Όταν σε παίρνω αγκαλιά,          
                                                                                                                                                                                                  
γεύομαι τα δικά σου φιλιά                                                                                                                                        

και όταν είσαι μαζί μου,   
                                                                                                             
έχει νόημα η ζωή μου.                                                                                                                                                

Είσαι ένας άγγελος που μου φανερώθηκε στη ζωή,                                                     
                                            
πήρες ανθρώπινη μορφή και κατέβηκες στη γη.                         
                                                                                            
Γι’ αυτό άνοιξε τα φτερά σου        
                                                                                                                                          
κι άσε με να μπω μες την καρδιά σου.               
                                                                                                           
Αν τύχει θάνατος και μπει κάποτε ανάμεσά μας,          
                                                                                                                                   
στον κάτω κόσμο μην ξεχνάς,        
                                                                                              
θα ‘ναι η συνέχειά μας.

Το Κολλάζ της αγάπης- Το σ’αγαπώ σε διάφορες γλώσσες (από τους μαθητές μας)