Θ

Θάνατος

Θάνατος είναι η κοινή κατάληξη όλων. Όλοι οι άνθρωποι (και τα έμβια όντα γενικότερα) κάποτε πεθαίνουν.

Γνωμικά-αποφθέγματα  από τη Βικιπαίδεια (https://el.wikiquote.org/wiki/%CE%98%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82)

• Αλάτι ο θάνατος και τη ζωή πολύ τη νοστιμίζει Νίκος Καζαντζάκης
• Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος Θουκυδίδης
• Αυτός που πεθαίνει, με το θάνατό του ξεπληρώνει κάθε του χρέος Σαίξπηρ
• Δεν πεθαίνει κανένας παρά μόνο μια φορά, και είναι για τόσο πολύ χρόνο! Μολιέρος
• Δεν υπάρχει ζωή χωρίς λύπες, στενοχώριες, φροντίδες, βάσανα κι αρρώστειες. Απ' όλα αυτά ο θάνατος, σα γιατρός, μας απαλάσσει με τον αιώνιο ύπνο Ευριπίδης
• Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να πεθάνει κανείς τον καιρό που ευτυχεί Σωκράτης
• Ένας θάνατος είναι τραγωδία. Ένα εκατομμύριο θάνατοι είναι στατιστική Ιωσήφ Στάλιν
• Ένας θάνατος χλωμός, ο ίδιος για όλους, χτυπάει καλύβια των φτωχών, παλάτια βασιλιάδων Οράτιος
• Ένας ωραίος θάνατος αξίζει περισσότερο από μια τιποτένια ζωή Κικέρων
• Έντιμος θάνατος είναι προτιμότερος από τον άτιμο βίο Τάκιτος
• Θάνατος είναι μια πανίσχυρη παγκόσμια αλήθεια Ντίκενς
• Κανένας πόνος της ζωής δεν είναι τόσο βαθύς, που να μπορεί να συγκριθεί με το θάνατο, αυτόν τον αιώνιο ανταγωνιστή της Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
• Ο θάνατος εξισώνει όλους Ιμμάνουελ Καντ
• Ο θάνατος κλέβει τους πλουσίους και ξεκουράζει τους φτωχούς Ονορέ ντε Μπαλζάκ
• Όσο καλός είναι ο άνθρωπος, τόσο λιγότερο φοβάται το θάνατο Λέων Τολστόι

Το θέμα όμως είναι ότι πέρα από φυσικά αίτια υπάρχουν και άλλες πηγές θανάτου που τελευταία κάνουν όλο και εντονότερη την εμφάνισή τους σε όλο τον πλανήτη και θα πρέπει να κινητοποιηθούμε για να μη λάβουν μεγάλη έκταση. Ενδεικτικά αναφέρονται τροχαία, ναρκωτικά-καταχρήσεις, aids, ψυχολογικά προβλήματα, ανορεξία-αυτοκτονίες, υποσιτισμός, ασθένειες, δολοφονίες που οπτικοποιούνται στον εννοιολογικό χάρτη (Simple Mind) των μαθητών Ευθύμη Π. και Άρη Π. του Α2:

Εικονογράφημα (του μαθητή Ευθύμη Π. με αφορμή ποίημα του Καρυωτάκη για τον θάνατο)

Συναισθήματα που προκαλεί ο θάνατος μέσα από Χαϊκού (των μαθητών Ευθύμη Π. και Άρη Π.)

Όλοι πεθαίνουν

Δε θα μείνει κανένας

Τίποτα πλέον

Έφυγες ήδη

Μαύρη μελαγχολία

Πλάκωσε πάλι

Μόνος μου μένω

Ψυχολογικά κενός

Δεν την παλεύω